Amma takılmışlar neyse deyip durmama..
Deme artık dediler. Ota boka neyse deyip duruyormuşum. Herneyse ya da illa ki neyse'yle geçiştiriyormuşum. Geçer mi? Geçmiyor illa ki, fakat üstünü bu kadar düz, net, sade kapatmak da meziyet değil mi en nihayetinde? Zira elestirdiğimiz şeylerin birazını olsun değiştirebiliyor muyuz?
Insan olarak ruhunun dibini bataklığa çevirdin.. bari hayvan olarak mükemmel olsaydın diyorum ama hayvan olmak için de masum olmak gerekiyor. Olmayan masumiyetini neyse'den başka ne ile geçiştirebilirim? Bi Can Yücel değilim ki sonsuz aforizmalarım milyona gitsin. Kafiye de kuramıyorum, uyaklı da işte zaten herneyse..