...
http://nyti.ms/1NSOLo3
“İskelede uzaklaşan bir yolcu gibi,geçen her saniyenin beni arkada bıraktığım sevgilimden aslında uzaklaştırdığını bildiğim için,geçen dakikaların o kadar çok olmadığına kendimi inandırmaya çalışır,bu amaçla anlardan ve dakikalardan aklımda küçük desteler yapardım.Her saniye her dakika değil,ancak beş dakikda bir üzülmeliydim.Bu yöntemle beş tek dakikanın acısını son dakikaya kadar ertelemiş olurdum.”
"Kendi kendine eşya toplayan, bunları bir köşede biriktiren her takıntılı kişinin arkasında bir kalp kırıklığı, derin bir dert, açıklanması zor bir ruhsal yara olduğu anlamına geliyordu bu soru..Benim derdim neydi?"